Księga Znaku, określana także jako Logobook albo Logo Manual, stanowi dokument zawierający najważniejsze informacje dotyczące logo. Czym innym jest Księga Identyfikacji (inaczej Księga SIW, Księga Tożsamości Wizualnej, Brandbook, Brand Manual), która oznacza opracowanie dotyczące nie tylko logo, ale całej tożsamości marki. Określenie „Logo Manual” dobrze oddaje ideę tworzenia Ksiąg Znaku. To w istocie instrukcja posługiwania się logo. KZ nie musi być obszernym dokumentem, wystarczą kluczowe dane: kolory, warianty, rozmiary, wersje logo achromatyczne i monochromatyczne.
Logo, jakie jest, każdy widzi?
Dlaczego Księga Znaku jest w ogóle potrzebna? Przecież logo, jakie jest, każdy widzi… Jeśli zlecamy komuś wykonanie reklamy lub grafiki z zastosowaniem logotypu, warto załączyć do zlecenia instrukcję, co można, a czego nie można robić ze znakiem firmowym – w przeciwnym wypadku może zostać użyty w niewłaściwy sposób, np. na zbyt krzykliwym tle lub w nieodpowiednich kolorach. Księga Znaku uwzględnia różnorodne formy wykorzystania, często z podziałem na prawidłowe i nieprawidłowe.
Co znajdziemy w KZ?
Istnieje zbiór podstawowych reguł, które w każdej księdze znaku firmowego powinny się znajdować, a więc pole ochronne, rozmiar minimalny i warianty kolorystyczne. Księga Znaku musi być opracowana z wzięciem pod uwagę faktycznych potrzeb stosowania logo. Każdy znak jest inny – jego proporcje, odległości oraz wymiary tworzących go elementów różnią się od siebie. Logo może mieć np. dwa warianty: poziomy i pionowy, inne znaki firmowe tylko wariant poziomy – i wówczas grafik projektujący materiały z wykorzystaniem logo nie będzie mógł stworzyć na swoje potrzeby znaku w wersji pionowej. Informacje na ten temat znajdzie właśnie w Księdze Znaku.
Spójny wizerunek marki
Spójność wizerunku graficznego jest bardzo ważna dla realizacji strategii rozwoju firmy lub marki, zwłaszcza, gdy logo jest często wykorzystywane w mediach i przez partnerów biznesowych oraz w ramach struktur przedsiębiorstwa, a także gdy planujemy drukować wiele różnorodnych materiałów reklamowych. Warto ustalić wspólne, uniwersalne zasady stosowania znaku dla wszystkich form jego wykorzystywania. Dla każdego logo indywidualnie opracowuje się przestrzenie barwne, warianty układu czy minimalne dopuszczalne rozmiary.
Przestrzenie barwne znaku
Kolory w brandingu mogą sprawiać sporo problemów. Logo funkcjonuje w różnych modelach przestrzeni kolorystycznych. Na ekranie komputerów i telefonów jest to przestrzeń RGB. Na materiałach drukowanych – przestrzeń CMYK lub PANTONE. W każdej z tych przestrzeni kolor powstaje z połączenia określonych barw podstawowych. Najistotniejsze jest precyzyjne określenie proporcji tych barw – to element który musi znaleźć się w Księdze Znaku. W rozbudowanej wersji znajdziemy logo zaprezentowane w trzech modelach barwnych, dzięki czemu nie trzeba za każdym razem konwertować logo dla danej funkcji – znak w CMYK, RGB czy Pantone jest już gotowy, wystarczy zastosować w projekcie odpowiednią wersję. Automatyczna konwersja trybu kolorów dla logo w programie graficznym niekoniecznie da dobry efekt. Poprawne przełożenie barw z jednej przestrzeni na drugą często wymaga wydruków testowych i odpowiedniego dopasowania z zastosowaniem próbników kolorów – w Księdze Znaku umieszczane są rezultaty tego procesu.
Pionowo czy poziomo, czyli warianty układu
Układ logo to kolejny ważny element Księgi Znaku. Logo stosowane jest w różnych materiałach, np. na poziomym banerze internetowym czy pionowym roll-upie. Dlatego dobrze zaprojektowany znak posiada wersje dostosowane do różnych powierzchni i przestrzeni, w jakich będzie eksponowany. Logo poziome czy pionowe? To wybór, który zdecydowanie łatwiej podjąć, gdy mamy pod ręką Księgę Znaku. Logo może mieć wiele różnorodnych wariantów – także dostosowanych do np. wyświetlania na urządzeniach mobilnych, jak tablety i smartfony (logo responsywne).
Logo achromatyczne
Jeśli gra kolorów lub gradientów pełni istotny element logo, trzeba uważać przy wykorzystywaniu wersji achromatycznej, czyli jednokolorowej. W niektórych przypadkach logo w wersji achromatycznej wymaga dużych uproszczeń albo nawet usunięcia niektórych elementów – tak przygotowaną wersję znajdziemy w Księdze Znaku, która pozwoli zachować spójność z wersją podstawową logo.
Logo monochromatyczne i w kontrze
Podstawowe logo to najczęściej kolor na białym tle. Ale często występuje też w odwrotnym układzie lub w wersji monochromatycznej (np. w skali szarości). W przypadku prostych projektów dla logo w kontrze wystarczy odwrócić kolory. Problemy pojawiają się, gdy mamy do czynienia z obrazowym znakiem firmowym – np. z wizerunkiem osoby, zwierzęcia itd. Wówczas odwrócenie kolorów może spowodować efekt negatywu fotograficznego. Gdy złożone logo ma mieć wersję w kontrze, najczęściej stosuje się kontury dla „problematycznych” elementów.
Jak mały może być znak firmowy?
Minimalny rozmiar to kolejny ważny element Księgi Znaku. Jeśli jej nie posiadamy, warto wykonać testowe wydruki, aby upewnić się, czy znak w zastosowanym rozmiarze jest czytelny. Minimalne rozmiary logo są określane dla materiałów drukowanych w milimetrach albo centymetrach. W opisie do zastosowań internetowych (strona WWW, social media itd.) rozmiary podawane są w pikselach. W projektach drukowanych, jeśli dysponujemy dobrze zaprojektowaną wersją dodatkową logo dla określonych – niewielkich – wymiarów (np. dla wizytówek), warto ją zastosować. Lepiej nie używać na siłę podstawowej wersji logo, jeśli mamy do dyspozycji wariant dostosowany do mniejszych wymiarów wydruku.
Księga Znaku to użyteczny, rzeczowy dokument, z którego zaczerpniemy wszystkie informacje niezbędne do prawidłowego zaprojektowania materiałów z użyciem logo. Warto stosować umieszczone w KZ warianty znaku dostosowane do różnych pól ekspozycji, szczególnie w przypadku drukowanych materiałów, gdzie czytelność jest kluczowa. Dzięki KZ unikniemy wpadek i nieprawidłowości w stosowaniu kolorystyki czy układów znaku firmowego.
Leave a reply